Infirmerie

Deze zaal ligt op de gelijkvloerse verdieping van het Infirmeriegebouw en is rolstoeltoegankelijk.

Een stukje geschiedenis

Deze zaal maakt deel uit van het Infirmeriegebouw. Van oudsher behoort dit met een hospitaal vergelijkbaar complex tot de belangrijke componenten  van de Vlaamse Begijnhoven die doorgaans opklimmen tot de 13de -14de eeuw. In de eerste plaats  werden er zieke en oude begijnen verpleegd, maar ook vrouwen uit de stad die geen bestaansmiddelen hadden zouden hier verzorgd zijn geweest.

Het Infirmeriecomplex was afgesloten van de andere delen van het Begijnhof en had een eigen ingang. Het was een instituut dat volledig zelf bedruipend was; boerderijen, bossen, landbouwgronden, een melkerij, bakkerij en kaasmakerij behoorden allemaal tot de Infirmerie. De grootste bron van inkomsten waren echter erfenissen en legaten. Alles werd beheerd door twee infirmeriemeesteressen, die op geregelde tijdstippen de rekeningen voorlegden aan de grootmeesteressen en de pastoor. In de Infirmeriezaal bevonden zich 13 alkoven waar zieken werden verzorgd. Het nu zichtbare dakgebinte dateert net als de zaal zelf uit het midden van de 16de eeuw.

Zaalopstelling